G. Bizet Carmen

Trudno było nie docenić Elżbiety Kaczmarzyk-Janczak, śpiewającej Carmen. Jej bohaterka jest zmysłowa, jednocześnie wyzywająca i kłótliwa. Mezzosopran Kaczmarzyk-Janczak zachwyca ciemną barwą głosu i bogatym wykorzystaniem koloratury.

Gazeta Wyborcza, M. Talik, premiera Carmen 24 stycznia 2002, Opera Dolnośląska we Wrocławiu

Walorem przedstawienia była Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak, stowrzyła wyrazistą, bogatą w odcienie postać Carmen.

Rzeczpospolita, J. Marczyński, premiera Carmen 24 stycznia 2002, Opera Dolnośląska we Wrocławiu

Najbardziej udaną kreacją sobotniej premiery była rola tytułowa. Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak w roli Carmen, swoim śpiewem potrafiła rozbudzić namiętność, rozkochać w sobie kolejne ofiary - taką miała naturę i to doskonale zobrazowała Kaczmarzyk-Janczak

Gazeta Wyborcza, M Piórek, premiera Carmen 3 maj 1999, Opera Nova w Bydgoszczy

W Carmen wystąpiły śpiewaczki: Małgorzata Walewski i Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak. Wydaje się jednak, że najbliższa postaci właściwej Carmen była wrocławska śpiewaczka Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak

Słowo Polskie, W. Węgrzyn, premiera Carmen 29 maja 1998, Hala Ludowa we Wrocławiu (Opera Dolnośląska)

Na nic jednak zda się dobra reżyseria, scenografia i kostiumy, jeżeli nie ma na scenie pełnej temperamentu i zmysłowego czaru Carmen. Z tym większą przyjemnością "donoszę", że Opera Wrocławska dysponuje taką właśnie śpiewaczką - Elżbietą Kaczmarzyk-Janczak, która dała popis dobrego aktorstwa i pięknego śpiewu. Jej Carmen ujmowała naturalnością emocji i żywiołowym temperamentem.

Kurier Polski, A. Czopek, premiera Carmen 10 maja 1997, Opera Dolnośląska we Wrocławiu

Carmen śpiewana przez Elżbietę Kaczmarzyk-Janczak podbijała urodą idealną do tej partii. Postać nie została przerysowana, Carmen była dojrzała, świadoma siebie, dzika i bezczelna (zwłaszcza w scenie przesłuchania). Pod względem wokalnym ta rola również zasługuje na uznanie (zasłużony i cenny krok na drodze kariery wrocławskiej śpiewaczki

Gazeta Wyborcza, A. Bielecki, premiera Carmen 10 maja 1997, Opera Dolnośląska we Wrocławiu

G. Verdi Trubadur

Nie zapominajmy - "Trubadur" to przede wszystkim muzyka. Wykonawcy niedzielnej premiery stanęli na wysokości zadania. Doskonała była Azucena Elżbiety Kaczmarzyk-Janczak - dramatyczna i świetnie dysponowana głosowo.

Wieczór Wrocławia, A. Tyszkowska, premiera Trubadura 12 listopada 2000, Hala Ludowa (Opera Dolnośląska)

Dla wszystkich postaci pierwszoplanowych kompozytor stworzył przepiękne i trudne arie i duety, wymagające od wykonawców dużych umiejętjności, także w pokonywaniu trudności technicznych i ... fizycznych - na przykład scena Azuceny i Manricka z II aktu to nieprzerwanie ponad 20 minut dramatycznego śpiewu. W nagraniu, jakie w prezencie dała nam Ewa Michnik, w partii Azuceny bardzo dobrze wypadła młoda śpiewaczka Elżbieta Kaczmarzyk Janczak.

Dziennik Łódzki 14 lutego 2001, M. Lenarciński, Pierwsze w Polsce nagranie Il Trovatore

Wszystko to wyprzedziła Opera Wrocławska, która nagrała i wydała kilka miesięcy temu płytę z operą "Trubadur". Same komplementy należą się Elżbiecie Kaczmarzyk-Janczak (mezzosopran) za partię Azuceny

Głos Wielkopolski, 4 luty 2001, S. Drajewski, Verdiowski rarytas

G. Verdi Falstaff

Znakomita była też pani Quikly - Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak, obdarzona pięknym mezzosopranem i wielkim temperamentem scenicznym

Wieczór Wrocławia, A. Tyszkowska, premiera Falstaffa G. Verdiego, Opera Dolnośląska we Wrocławiu ,14 stycznia 2000

Jednakże najwiekszym odkryciem wrocławskiej interpretacji tej opery były role śpiewaczek znanych dotąd z wielkich kreacji wokalnych. Trzy wspaniałe solistki - Jolanta Żmurko, Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak i Dorota Dutkowska wystąpiły w rolach komicznych, ukazując jeszcze jedno oblicze swego talentu.

Słowo Polskie, W. Węgrzyn, premiera Falstaffa G. Verdiego, Opera Dolnośląska we Wrocławiu, 14 stycznia 2000

G. Verdi Nabucco

Powtórnie też usłyszeliśmy drugi główny sopran tej opery, Elżbieta Kaczmarzyk-Janczak, która śpiewała partię Feneny. Ta prawdziwa córka Nabucco ma rolę emocjonalnie mniej angażującą, ale za to równie trudną wokalnie. Wypełniła ją bezbłędnie. Fenena z dużą wrażliwością i to przy zachowaniu pełnej siły wokalnego przekazu oddaje te uczucia przekonywująco. Znakomite trio z I aktu, które Fenena dzieli z Abigaille i Ismaele łączą intensywność i koloryt dramatycznego przekazu

Opera w Londynie, J. Nowak, tourne Opery Wrocławskiej, Anglia 1998 rok

G. Verdi La Traviata 

Na podkreślenie zasługuje również doskonały poziom wykonawców ról drugoplanowych, na czele z Elżbietą Kaczmarzyk-Janczak w roli Flory

Rzeczpospolita, J. Marczyński, wznowienie La Traviata, 10 lutego 1997, Opera Wrocławska

 Z. Krauze Gwiazda

Równie korzystnie zaprezentowała się druga postać Gwiazdy czyli Elżbieta Kaczmarzyk grająca młodą postać Gwiazdy, artystka, która w zeszłym roku ukończyła studia muzyczne we Wrocławiu

Gazeta Dolnośląska, A. Bielecki, premiera Gwiazdy, 12 czerwca 1994, Opera Wrocławska

Tym większe uznanie, mimo mielizn i pułapek, należą się Elżbiecie Kaczmarzyk, kreującej młode wcielenie Gwiazdy, które wypełniła z największą siłą dramatyczną i przekonaniem muzycznym

Słowo Polskie, T. Kościukiewicz, premiera Gwiazdy, 12 czerwca 1994. Opera Wrocławska

L. Bart Oliver 

Nie udało się jednak ponad wysoki poziom wznieść innym wykonawcom wrocławskiego spektaklu, wśród których jedynie Elżbieta Kaczmarzyk zwraca uwagę wyrazistością kreacji aktorsiej

Słowo Polskie, R. B., premiera musicalu Oliver 15 października 1994. Opera Wrocławska

Tym lepiej na tym tle wypada rola Nancy kreowana przez Elżbietę Kaczmarzyk. Jest to moim zdaniem najlepsza postać spektaklu.

Gazeta Dolnośląska, A. Bielecki, premiera musicalu Oliver, 15 października 1994, Opera Wrocławska

Ale np. Elżbieta Kaczmarzyk (Nancy) zbiera zasłużone brawa za stylowe i interesujące interpretacje, śpiewanych z właściwą naturalną emisją musicalowych songów.

Wieczór Wrocławia, K. Kościukiewicz, premiera musicalu Oliver, 15 października 1994, Opera Wrocławska

Koncert Noworoczny

Dojrzała głębia mezzosopranu Elżbiety Kaczmarzyk-Janczak ukazała się w wykonaniu arii Carmen czym udowodniła najwyższą maestrię sztuki wokalnej. Solistka Opery Wrocławskie zdobyła sobie w koncercie wyjątkowe miejscje.

Gazeta Wyborcza, K. Kaczmarczyk, Koncert Noworoczny w Filharmonii Opolskiej 11 stycznia 2002

Karol Szymanowski Stabat Mater

W partiach solowych ciekawy skład śpiewaków wrocławskich. Bardzo stylowo zabrzmiał głęboki mezzosopran Elżbiety Kaczmarzyk-Janczak.

Gazeta Dolnośląska, Artur Bielecki, Filharmonia Wrocławska, 21 kwietnia 2000

W. A. Mozart Vesperae solemnes de conffesore

Młodzi wrocławscy soliści znajdują się na właściwej drodze w interpretacji dzieł Mozarta, jednakże swobodę wykonawczą i piękną frazę prezentowała tylko Elżbieta Kaczmarzyk.

Słowo Polskie, W. Węgrzyn, Filharmonia Wrocławska, 25 luty 1993